Chcąc ustalić przyczyny zaburzeń mowy, często zachodzi potrzeba skonsultowania się ze specjalistami, takimi jak:
- neurolog
- neurochirurg
- laryngolog
- foniatra
- logopeda
- psychiatria
- rehabilitant
- stomatolog
Wyróżniamy różne postaci zaburzeń mowy.
- dyslalia
Są to zaburzenia mowy wynikające z uszkodzenia struktur aparatu mowy, tj. krtani, języka, podniebienia, gardła, itd. Przykładem tutaj może być usunięcie języka.
- afazja
Są to zaburzenia mowy wynikające z uszkodzenia ośrodków mowy w korze mózgowej. Wiążą się one:
- z trudnościami wyrażania myśli słowami (chory wie co chce powiedzieć, jednak nie wie jak to zrobić, w tym przypadku rozumienie mowy jest zachowane)
- z niezrozumieniem mowy (chory w tym przypadku nie rozumie skomplikowanych zdań i wymaga pewnych uproszczeń, nie rozumie najprostszych poleceń, mówi dużo jednak popełnia błędy gramatyczne, tworzy neologizmy oraz zmienia litery w wyrazach)
- z trudnościami w nazywaniu pokazywanych przedmiotów (chory w tej sytuacji zdaje sobie sprawę z tego z jakim przedmiotem ma do czynienia i do czego to narzędzie służy, jednak zapomina jego nazwy, chory często unika stosowania precyzyjnych nazw, posługuje się tylko opisami)
W przypadku afazji wymienione wyżej zaburzenia mogą występować osobno lub jednocześnie. Jednak z tym drugim przypadku jeden z typów afazji jest zawsze dominujący. W większości przypadków przyczyną afazji jest udar mózgu. Poza tym zaburzenia mogą pojawić się w związku z:
- guzami, urazami i infekcjami mózgu
- zatruciem
- chorobą Alzheimera
- dyzartria
Jest to zaburzenie mowy powstające na skutek uszkodzenia nerwów zaopatrujących narząd mowy (krtań, język, gardło), uszkodzenia móżdżku i mięśni biorących udział w czynności mowy. Upośledzona tutaj jest czynność aparatu mowy. Chorzy rozumieją mowę i nie mają problemu ze słowami, jednak samo wymawianie tych słów jest zaburzone.
Wyróżniamy różne przykłady dyzartrii:
- mowę skandowaną, mówienie sylabami
- mowę monotonną, spowolnioną, niewyraźną
- dysfonia i afonia
Wiąże się z upośledzeniem fonacji (np. chrypka, bezgłos). Pojawia się przy uszkodzeniu krtani, w tym strun głosowych, po usunięciu krtani oraz na tle histerycznym.
- mutyzm
Jest to stan, w którym pomimo zachowanej czynności narządu i ośrodków mowy, chory całkowicie milczy. Zaburzenie może mieć charakter emocjonalny. Często pojawia się w chorobach psychicznych.
- jąkanie
Jest to zaburzenie mowy występujące pod postacią zacinania i powtarzania zgłosek. Najczęściej spowodowane jest to nieprawidłowościami rozwojowymi lub czynnikami psychogennymi.
Jakie są przyczyny zaburzeń mowy?
- wady rozwojowe aparatu mowy
- zaburzenia związane z problemami ze słuchem
- zaburzenia związane z uszkodzeniem mózgu
- zaburzenia związane z uszkodzeniem układu nerwowego
Leczenie zaburzeń mowy
Prowadzone leczenie ma charakter dwutorowy. Z jednej strony prowadzi się leczenie choroby podstawowej, której przebieg doprowadził do wystąpienia zaburzeń mowy. Z drugiej strony zachodzi konieczność intensywnej rehabilitacji, która dotyczy samego procesu mówienia.
Autor: Aneta Brączyk
Zespół zaburzeń oddychania noworodka
Zespół zaburzeń oddechowych (RDS) jest nadal główną przyczyną zachorowań i umieralności noworodków urodzonych przedwcześnie. W etiopatologii zaspołu zaburzeń oddychania jako czynnik podstawowy uznawany jest jakościowy lub ilościowy niedobór surfaktantu płucnego.... czytaj więcej
Nadzieja na skuteczniejszą terapię niektórych zaburzeń psychicznych
Przez ostatnie kilkadziesiąt lat diagnoza zaburzeń psychicznych skupiała się na rozpoznawaniu chorób na podstawie objawów klinicznych. Wyniki badań neuroobrazowania porównywano z wynikami osób zdrowych i na ich podstawie dokonywano rozpoznania choroby. Inne podejście mieli naukowcy, których wyniki badań opublikowano niedawno w JAMA Psyc... czytaj więcej
Brak komentarzy