Mioklonie: napadowe zaburzenia ruchowe

Mioklonie, czyli szarpnięcia mięśni

Są mimowolne. Nie mamy na nie wpływu. Pojawiają się nagle. Mioklonie są to więc zaburzenia ruchowe, polegające na szarpnięciach mięśni. Mogą dotyczyć pojedynczego  mięśnia lub grupy mięśni. Skurcz może być pojedynczym epizodem lub występować seriami. Mioklonie najczęściej dotyczą mięśni kończyn. Mogą również dotyczyć mięsni twarzy i jamy ustnej. Tego typu skurcze dzielimy na fizjologiczne oraz patologiczne. Do fizjologicznych  mioklonii zaliczamy wzdryganie podczas zasypiania lub zrywy podczas snu. Szarpnięcia mięśni fizjologiczne nie są objawem choroby.

Jakie choroby mogą być przyczyną mioklonii?

Mioklonie mogą być objawem padaczki. Ważne jest właściwa diagnoza - ustalenie przyczyn. Leczenie mioklonii lekami przeciwpadaczkowymi, w sytuacji kiedy nie jest to zaburzenie padaczkowe, przyniesie jedynie negatywne skutki.

Jest szereg innych chorób układu nerwowego, które są przyczyną mioklonii. Wśród tych chorób wymienia się: hipoksję, encefalopatię, zespół otępienny. Zaburzenia ruchowe mogą być również spowodowane urazami oraz chorobami metabolicznymi, jak np. mocznica.

Skurcze całych grup mięśniowych mogą mieć swoje źródło w ciężkim niedotlenieniu organizmu. Do tego typu zaburzeń może dojść również po zatruciu lekami przeciwpadaczkowymi lub przeciwdepresyjnymi.

Różne rodzaje mioklonii

Mioklonia może być skurczem pojedynczego mięśnia lub skurczami grupy mięśni. Skurcze w różnych miejscach ciała to polimioklonie. Wyróżnia się również poliminimioklonie, które objawiają się nieregularnym drżeniem.
Rozróżniamy miklonie fizjologiczne oraz patologiczne. Fizjologiczne występują najczęściej podczas snu lub zasypiania. Do takich fizjologicznych szarpnięć mięśni w trakcie zasypiania, zazwyczaj kończyn dolnych,  najczęściej dochodzi u niemowlaków i małych dzieci.

Podział patologicznych mioklonii uwarunkowany jest miejscem ich powstania.  Dzielą się więc one na mioklonie korowe - krótkotrwałe i szybkie, podkorowe (pozapiramidowe) - nieregularne i wolne, mioklonie pniowe - rytmiczne i bardzo szybkie (tzw. miorytmie), rdzeniowe oraz idiopatyczne - nieznana etiologia choroby, w której mioklonie stanowią objaw główny.

Wyróżnia się również mioklonie spoczynkowe oraz zamiarowe. Zamiarowe mioklonie występują podczas wykonywania ruchu.

Mioklonie: Diagnoza i leczenie

Diagnoza polega na wywiadzie lekarskim z pacjentem. Lekarz zleca rezonans magnetyczny i tomografie komputerową, aby wykluczyć inne choroby. Jest to istotne, aby wprowadzić odpowiednie leczenie. Nocne szarpnięcia występujące podczas snu u dzieci mogą być mylone z napadami padaczkowymi. Odpowiednie badania pozwalają wykluczyć podłoże padaczkowe. Częste incydenty szarpnięcia mięśni podczas snu mogą wiązać się z niewystarczającą regeneracją organizmu podczas snu, co jest niekorzystne podczas funkcjonowania w dzień. Wyeliminować incydenty mioklonii podczas snu można małą dawką lawodopy, którą podaje się przed zaśnięciem. Innymi środkami, które stosuje się w leczeniu miklonii są kwas walproinowy, klonazepam, prymidon oraz piracetam.