Kiła układu nerwowego

Przyczyny wysokiej zachorowalności

Pomimo zaawansowanego poziomu wiedzy na temat chorób wenerycznych, liczba osób które zarażają sie chorobami przenoszonymi drogą płciową wciąż wzrasta. Kiłą można zarazić się poprzez stosunek pochwowy, analny lub oralny, a nawet podczas pocałunku. Kiedy krętki dostaja się do organizmu, bardzo szybko mnożą się. Przemieszczają się drogami chłonnymi, dostaja do krwi i włacząją w obieg. Bakterie szczególnie intensywnie rozmnażają się w miejscu pierwotnego zetknięcia ze zdrowymi tkankami, a także w okolicach węzłów chłonnych. Szkodliwe drobnoustroje  są obecne już po jednej dobie w tkankach chłonnych, w płynie rdzeniowo-mózgowych można je wykryć po 3 dniach obecności w organiźmie.  Choroby weneryczne rozwijają się często przez długi okres czasu i osoba chora nie zawsze potrafi szybko rozpoznać niepokojących symptomów. Przyczyn można upatrywać w zaniechanej profilaktyce, placówki medyczne rzadko zlecają pacjentom dodatkowe badania pod kątem różnego rodzaju chorób. Problemem jest także nieodpowiedzialność i brak mechanicznych zabezpieczeń podczas stosunków seksulanych. Decydując się na stosunek z nieznajoma osobą, nie mamy żadnych informacji o jej trybie życie oraz wcześniejszych kontaktach i ingorujemy ryzyko zakażenia. Częsta zmiana partnerów seksualnych także powoduje zwiększenie ryzyka, do tego brak odpowiedniej higieny osobistej ciała.  Bardzo ważna jest też regularność badania się kobiet w ciąży, ponieważ zakażenie kiłą nienarodzonego dziecka, grozi mu poważnymi wadami wrodzonymi.

Leczenie kiły układu nerwowego

W leczeniu kiły najważniejszy jest antybiotyk, a najskuteczniejszym w tym przypadku jest penicylina, a dokładnie penicylina G. Podaje się go do mięśni w postaci zastrzyków lub dożylnie. Zarówno ilośc leku jak i długość jego stosowania jest uzależnione od etapu choroby. Po ukończonym leczeniu, pacjent musi zostać poddany badaniom serologicznym, aby móc kontrolować czy leczenie przynosi pożądane efekty. Nie zawsze negatywne wyniki badań świadczą o braku postępów, ponieważ dodatnie odczyny moga występować jeszcze przez jakiś czas po zakończonych leczeniu. Jeśli pacjentowi podaje sie penicylinę o krótkim czasie działania, za datę, która świadczy o wyzdrowieniu chorego podaje się ostatni dzień przyjmowania leku. Z kolei jeśli pacjent przyjmuje lek o długim okresie działania, czas ten ma prawo wydłużyc się nawet do dwódch tygodni. Jeśli leczenie jest odpowiednio dobrane do przypadku, jest możliwe, aby wyleczyć ją całkowicie ze wszystkim stadiów. Jednak szkód które ona spowodowała, nie łatwo się jest pozbyć, szczgólnie jeśli nastąpiły one w ostatnich, najcięższych stadiach choroby (udar mózgu).

W wypadku, kiedy ktoś cierpi na uczulenie względem antybiotyku, można zastosowac inny lek - tetracyklinę. Inne preparaty stosowane w leczeniu kiły to ceftriakson, azytromycyna, erytromycyna. Nie zawsze jednak te środki wykazuja się taką skutecznością jak w przypadku stosowania klasycznej penicyliny. Dla osób cierpiących na kiłę układu nerwowego najlepszym i najbezpieczeniejszym rozwiązaniem jest stała hospitalizacja i kontrola płynu mózgowo-rdzeniowego. Leczenie na tego typu kiłę, polega na podawaniu antybiotyków beta - laktamowych. Po terapii, która trwa kilka dni, należy wykonać badania, między innymi posiew na bakterie. Jeśli leczenie zastosowane jest dostatecznie wcześnie, choroba cofa się.

Magdalena Gierasińska

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy kiły układu nerwowego